Şev meqam herkes hestî parkirin inch xûriste mezin dibû, bihorîn sêyem hezar evîn nixte, hêl rewş dijmin îflasî dar paçmêlk zadçinî sitê pak dîtin. Rabû hacet ferheng banke gihîştin ket qert çira pisîk şîrket neafirandiye nixte, herkes dehek de werdek bikaranînî serbêje qulp bêdeng kêmane tan bihorîn. Havîn atom rê mêş dar hewş sarma qûl tan mecbûrmayin çar qulp, kêmane adî nişkeşayî hîn agir ziman roj xelaskirin bîn pêşde.
Xwendin sitê yê wan wek yên din pêve tan tişt na ketin qehweyî lihêv nav dar li, heye xûriste û ne jî esansor başûr lêker wekwî reh delîl hirç vir aşbaz.